• Joyousness Me Time

    Joyousness Me Time

    Zorg goed voor jezelf. Jij bent belangrijk

  • Joyousness Me Time

    Joyousness Me Time

    Zorg goed voor jezelf. Jij bent belangrijk

  • Joyousness Me Time

    Joyousness Me Time

    Zorg goed voor jezelf. Jij bent belangrijk

  • Joyousness Me Time

    Joyousness Me Time

    Zorg goed voor jezelf. Jij bent belangrijk

  • Joyousness Me Time

    Joyousness Me Time

    Zorg goed voor jezelf. Jij bent belangrijk

  • Joyousness Me Time

    Joyousness Me Time

    Zorg goed voor jezelf. Jij bent belangrijk.

Berichten met een Label ‘Borstkanker’

Me-time en Pink Ribbon wandeltocht 2022

Betere overleving borstkanker

In Nederland krijgt 1 op de 7 vrouwen borstkanker. In 2021 waren er in Nederland ongeveer 18.000 borstkankerdiagnoses. Dit is inclusief een mogelijk voorstadium van borstkanker: ductaal carcinoom in situ. Elk jaar krijgen zo’n 2.440 mensen dit voorstadium. Dit kan borstkanker worden. Daarom krijgen deze mensen wel een behandeling. 

De 5-jaarsoverleving van borstkanker is de afgelopen 60 jaar – mede dankzij onderzoek – flink verbeterd. Van 52% in 1955 naar 89% nu. Artsen onderzoeken hoe ze de behandeling nog beter kunnen maken en de gevolgen minder ingrijpend.

Bron https://www.pinkribbon.nl/over-borstkanker/cijfers-en-feiten.html

1 op de 7 vrouwen krijgt borstkanker. 

Daarom wandel ik de Pink Ribbon Dam tot Dam wandeltocht 2022. ik had me aangemeld voor de 10km wandeling. Meestal zes of zeven kilometer haal ik wel op een dag volgens mijn iWatch. Deze extra kilometers is voor het goede doel. Mijn roze joggingpak aangetrokken en ik ben er klaar voor. De start is bij Dam tot Dam park in Zaandam. 

Mijn eerste keer dat ik over borstkanker hoorde, was ik 12 of 13, mijn buurvrouw die uit het midden van Nederland kwam vertelde het ons. Gezellige buurvrouw met vier kinderen en Spaanse man. Vroeger was het nog dat je bij je buren kon binnenlopen. Sociale betrokkenheid was groot en we vertrouwde elkaar. Ik was 12 of 13 toen ik hoorde dat ze ziek was. Toen ze thuis kwam had ze nog maar één borst. Het zag er niet prettig uit de wond te zien. Ze sprak er open over en deelde al haar verhalenmet ons. Ik was 15 of 16 dat ze overleed. Ze rust in vrede.

Ode aan vriendin met naam S

S. had ik als collega ontmoet op het werk. Zij had naast haar part-time werk een bedrijf waarin ze mannen leerde op een ouderwetse techniek hun baard scheren. Ik vond het fascinerend hoe ze dat vertelde het les geven. Ze werd ziek, borstkanker geconstateerd. Chemotherapie ik ging regelmatig mee, omdat ze dan afleiding had over mijn verhalen die ik deelde: studie, werk, kunst van alles en nog wat. Na de chemo ging het goed. Schoon verklaard en ze kon weer verder met haar leven en bedrijf. Ze reisde ontmoette een man en die belde me op een dag, dat de kanker weer terug was. Ergens anders in haar lichaam. Optimist als ik ben dacht ik dit zou ze ook met chemokuur bestrijden. Wat een gevecht in haar lichaam en artsen die haar opgaven. Tot het einde van haar leven heeft ze alles gedaan om te overleven. Ze was thuis bij haar man overleden. Waardige afscheid. Ze rust in vrede. 

Ode aan O 

Binnen de bankwereld groeit het soms tot één grote familie. Zo leerde ik O kennen. Amsterdams, grappig, stout en gezellig. Hard werkende vrouw, getrouwd en twee kinderen. Ik was ook blij dat ze open was in haar me-time interview over borstkanker. Deze openheid heeft ze altijd gedeeld op Facebook. Alle chemotherapie alle informatie van de dokters. Dit jaar in januari 2022 is ze overleden zo een mooi mens. Vrolijk, energie, sprankelende moeder voor haar kinderen en liefde voor haar man. De openheid en vrolijke lach van haar mis ik nog steeds.  Ze rust in vrede. 

De namen heb ik voor de nabestaande uit respect niet volledig genoemd in deze blog!

17 september 2022

wandel ik de Dam tot Dam wandeltocht. 

Mijn start is bij de Dam tot Dam Park in Zaandam waar mijn eerste stempel is. Er is al een hele grote groep mensen aanwezig en ze lopen allemaal dezelfde richting, dus ik kan ze volgen. Het is onderweg afwisselend weer een stortbui en dan weer zon met witte wolken en op de achtergrond een blauwe hemel. Gelukkig in de 2 uur dat ik wandel vallen de regenbuien mee. Wanneer ik op het einde mijn laatste stempel en medaille in ontvangst neem, word ik tegengehouden om een foto te maken met de tekst ” I did it” Natuurlijk doe ik mee en er worden vier shoots gemaakt. Ik loop verder en ben bewust van de 10 kilometer wandeling alleen maar ook samen. Ik kijk omhoog naar de hemel. ‘Ik wandel voor jullie, Xxx”

Dam tot Dam wandeltocht 2022

Volgend jaar weer…

Joyousness me-time

Verginia Spier

Zorg goed voor jezelf

Jij bent belangrijk

Mijn tijd van mij is en ik pak mijn momenten

Angela Onweuegbuchu-Liefting interview me-time

Over mooie mensen gesproken die je ontmoet in je leven, wil ik je voorstellen aan Angela Onwuegbuchu – Liefting, Ik stelde haar vier vragen over me time. 

Wie ben ik?


Ik ben Angela Onwuegbuchu – Liefting. Mijn Vader was Nigeriaans en mijn moeder is Surinaams. Mijn ouders hebben elkaar tijdens studie in Amsterdam ontmoet en zo ben ik in Amsterdam geboren. Op mijn 5e is het gezin naar Nigeria verhuisd waar ik mijn formatieve jaren heb doorgebracht. Na mijn middelbare opleiding in Nigeria, zijn wij terug verhuisd naar Amsterdam om mijn studie voort te zetten. Onafhankelijkheid was voor mij op jonge leeftijd belangrijk maar studeren was even belangrijk dus koos ik ervoor om overdag te werken en daarnaast mijn studie voort te zetten. Ik ben toevallig in de verzekeringswereld terecht gekomen. In eerste instantie zou dit tijdelijk zijn maar het beviel mij goed en gelukkig kreeg ik de kans om een deel van mijn studie (bedrijfsrecht) ook te kunnen toepassen in mijn werk. 

Totdat het niet meer beviel. Ik merkte dat de werkdruk abnormaal hoog werd, de waardering minder. Ik werd geleefd en had amper tijd voor mezelf. Het was tijd om een nieuwe passie toe te voegen aan mijn leven. Ik heb toen naast mijn werk de kappersacademie en een visagie opleiding gedaan, ben minder gaan werken op kantoor en voerde daarnaast mijn passie als kapster / visagiste uit. Mijn leven was voor mij te druk. Niet alleen door werk en diverse opleidingen etc maar ook omdat ik een ‘people pleaser’ ben. ’Nee’ kwam bijna nooit voor in mijn vocabulaire en dus leefde ik niet maar werd ik geleefd. Met andere woorden, geen of weinig ‘me-time’.

Mijn man (destijds mijn verloofde), lieve vrienden en familie hebben mij kunnen overtuigen om mijn baan helemaal op te zeggen zodat ik mij verder kon focussen op werk waar ik energie van kreeg. Zo ben ik gestopt in de verzekeringen om fulltime kapster / visagiste te worden. Helaas was deze droom van korte duur omdat ik maanden later borstkanker kreeg. Toen ik te horen kreeg van de oncoloog dat mijn vorm van kanker goed te behandelen was dacht ik ‘Ok, hup operatie, zes weken herstel en ik pak mijn leven weer op’. Dit bleek helaas niet zo te zijn. Wat volgens de oncoloog 3 to 6 maanden zou duren heeft uiteindelijk 11 jaar van mijn leven in beslag genomen. 11 jaar waar ik zuur op terug keek, maar die mij nu zo dierbaar zijn omdat ik gedwongen was om mezelf grondig te leren kennen en het leven door hele andere ogen ben gaan bekijken.

Gedurende deze jaren heb ik geleerd dat mijn tijd van mij is en ik pak mijn momenten  wanneer het mij uitkomt. Tijdens mijn behandeling in het Antoni van Leeuwenhoek kreeg ‘me-time’ voor mij een nieuwe definitie; het  werd bijvoorbeeld, dierbaren die op bezoek kwamen in het ziekenhuis maar ook net genoeg energie hebben om even in het zonnetje te zitten op terras. 

Wat doe ik?


Ik ben mama, vrouw, zus, tante, vriendin, dochter, schoondochter, schoonzus, nicht… Chronische vermoeidheid heeft mijn leven een hele andere wending gegeven en in overleg met mijn lieve man hebben wij besloten dat ik full time werk even parkeer en mij volledig focus op ons kind. Ik ben nog steeds kapster / visagiste maar dit doe ik wanneer ik wil. Ik ondersteun mijn man in onze twee bedrijven ..ook wanneer het mij uitkomt. Ik realiseer me heel goed dat ik in een luxe positie verkeer maar ik ben dan ook erg dankbaar. Verder schrijf ik, fotografeer ik en een deel van mijn foto’s tover ik met veel plezier om in digital art. https://peepchic.wordpress.com/ en op Instagram @munagii .

Mijn wens met me-time nemen is…


Afsluiten voor alle prikkelingen, jezelf aarden en zo je geest tot rust brengen.

Mijn top 3 voor me-time zijn


– Lezen geeft rust. Even uit mijn eigen wereld en mezelf verdiepen in de wereld van een ander.
– Schrijven is voor mij ook behoorlijk rustgevend. Toen George Floyd een paar jaar geleden vermoord werd wist ik van ellende niet waar ik het zoeken moest. Ik heb mijn gevoelens op papier gezet en alle emoties gebundeld in een gedicht. Het lost het probleem niet op maar zorgt wel voor verwerking zodat ik niet woedend door het leven ga.
– Fotograferen 
– Digital Art
– Muziek 
– Bloggen. Ik gebruik drie social media outlets voor mijn fotografie-blog. Naast lezen had ik tijdens mijn herstel nog een uitlaatklep nodig en zo is mijn fotoblog tot stand gekomen.
– Wandelen. Ik kan uren lang wandelen en dit als een therapiesessie ervaren.
– Reizen
– Kunst! Alle vormen van kunst. Ik word blij van een balletvoorstelling maar ook van een museumtrip. Ik ook kan uren lang door oude dorpen of steden wandelen en architectuur bewonderen of het nou de mooie historische gebouwen zijn in Wenen of de oude klei huisjes in mooie Afrikaanse dorpen. Alles is kunst, het leven is kunst.
– Koken
– Tijd doorbrengen met dierbaren. Voor mij was dit al belangrijk maar tijdens de pandemie is het nog duidelijker geworden dat het creëren van mooie herinneringen in het leven en je omringen door liefde, prioriteit hebben. Kortom, voeding voor de ziel.

Dank je wel Angela voor het delen van me-time.

Joyousness me-time

Verginia Spier

Zorg goed voor jezelf

Jij bent belangrijk

Joyousness Me Time